کفش ایمنی یا کفش کار مدلی از کفش است که برای محیط های کارگاهی طراحی و تولید می شود که یکی از متداول ترین نوع آن دارای سرپنجه از جنس فولاد یا کامپوزیت می باشد که در مقابل فشاری برابر با 200 ژول مقاومت می کند که در صورت بروز حادثه از قطع شدن و آسیب دیدگی انگشتان پاجلوگیری می کند . کفش کار یکی از اقلام ضروری رعایت نکات ایمنی می باشد.

چرا کفش کار استفاده کنیم؟

در محیط های کاری افتادن اشیا اتفاقی عادی می باشد که در صورت عدم استفاده از کفش ایمنی باعث آسیب دیدگی مثل قطع انگشتان ، شکستگی و جراحت بر روی پا می شود که بهتر است قبل از بروز چنین حوادثی از کفش ایمنی مناسب کار خود استفاده کنیم .

آیا کفش ایمنی فقط باید دارای سرپنجه باشد تا از آسیب دیدگی در امان باشیم؟

کفش ایمنی دارای سرپنجه در محیط هایی که احتمال سقوط اجسام وجود دارد استفاده می شود ، در حالی که در برخی از محیط ها ، کاربر با موادی سر و کار دارد که ممکن است کفش ایمنی معمولی مقاومت لازمه را نداشته باشد مانند محیط هایی که با اسید کار می کنند باید از کفش های زیره ضد اسید یا TPU استفاده شود.

در محیط های روغنی که سطح زمین آغشته به روغن می باشد اگر کفشی که در پای کاربر است در برابر روغن و مواد نفتی مقاوم نباشد احتمال لغزنده بودن و از بین رفتن زیره کفش وجود دارد.

افرادی که در محیط های نسبتا داغ در حال حرکت هستند باید از کفش هایی با زیره لاستیک استفاده کنند.

اما افرادی که با صنعت برق سر و کار دارند باید کفش های مخصوص این کار را تهیه کنند که خصوصیات خاص خود را دارند. این گونه کفش ها معمولا بدون سرپنجه یا با سرپنجه کامپوزیت می باشند که در برابر جریان برق عایق می باشند.

این نوع کفش ها نباید از هیچگونه فلزی استفاده شده باشد ، حتی جای بند یا قسمت هواکش باید از جنسی غیر از فلز ساخته شود.